kan veel verhalen. Dit gezegde blijkt ook treffend waar voor een aantal van onze Hanse-zeilvrienden. Vrijdagavond 27 november 2009 kwamen zo’n 40 leden van onze club af op de verhalen die drie van onze leden hun in Naarden voorschotelden. En wat voor verhalen!
“ De Engelse Oostkust “
Het spits werd afgebeten door Rainier de Groot die al een fiks aantal jaren met Annet en hun Hanse 400 ‘ Tempation’ de verleidingen van de Engelse Oostkust opzoeken. Van de ‘ White cliffs of Dover’ tot ‘the mud’ boven Harrich en uiteraard via the river Theems tot in het bruisende hart van Londen. Houd de dieptemeter goed in de gaten! Dat is wat ik in ieder geval uit hun belevenissen heb meegekregen, het is tenslotte allemaal getijdenwater. Sedert enige jaren begeleiden Rainier en Annet ook andere zeilers naar de Engelse kusten en ook voor komend jaar staan er weer oversteken en reizen op het programma. Mocht je geïnteresseerd zijn kijk dan op hun site www.detemptation.nl.
Het uitgebreide verhaal van Rainier maakte de tongen los en de kelen droog en dus werd er tijd gemaakt om een en ander onder het genot van een drankje nog eens te beschouwen. Bovendien waren er volop ouwe en getrouwe Hansevrienden, dus gesprekstof te over.
“De Sommebaai. Een Frans avontuur”
Onze bloedeigen penningmeester Maarten Steinmann maakte het afgelopen jaar een tocht naar de Sommebaai, met het pittoreske St. Valéry-sur-Somme. Ook voor deze baai geldt dat je hem zeer voorzichtig moet aanlopen. Zo voorzichtig dat Maarten het bij zijn eerste poging niet aandurfde en 30 mijl terugzeilde naar Boulogne. Maar bij de tweede poging zag Maarten de ingang duidelijk en kwam hij veilig tot in het bassin. Dat hij er weer tijdig uitkwam had hij te danken aan een verstokte ‘local’ die hem tamelijk flegmatiek meedeelde dat als hij morgen niet zou vertrekken hij nog wel een tijdje zou vastzitten in het bassin. En de woorden van deze ‘local’ ter harte nemende kwam Maarten toch weer op tijd in Zeeland terug.
Na Maarten was het weer tijd voor een drankje en voor het bijpraten met de vele bekenden. En tegen tienen maakte Willem Gingnagel zijn opwachting met zijn 6-weekse reis naar en door Schotland. Willem is de trotse bezitter van de 470 ‘Grand Cru’ en van een Franse vrouw, zodat de lijn vanuit Frankrijk en de Franse wijnen geruisloos kon worden doorgetrokken naar de Schotse whisky en de Schotse hooglanden. En dit des te meer daar Willem de hele reis in een historisch perspectief plaatste van de bedevaarten vanuit het hoge Schotse Noorden naar Santiago de Compostella en van de helletochten der barbaarse Vikingen.
‘The Caledonian Canal’
Willem stak in één keer de 250 mijl over vanuit IJmuiden naar Newcastle en Hadrian’s Wall, het laatste bolwerk tegen de barbaren. En vandaar naar Whiskyland en de vele sluizen in the Caledonian Canal. Eerst omhoog en dan weer net zo veel omlaag. Via Loch Ness naar Fort Williams, wat een prachtige tocht en wat een prachtige foto’s. We hopen op het uitkomen van het fotoboek. Vanaf de Schotse Westkust ging het noordwaarts richting de Orkney-eilanden met bouwwerken uit de tijd van de farao’s. De temperatuur daalde, maar de hoeveelheid whisky aan boord groeide. En uiteindelijk weer via de Oostkant terug naar Engeland en naar IJmuiden.
Willem’s reisverslag vormde een waardige afsluiting van een clubavond zoals we die nog niet eerder hebben gehad. En uit de reacties na afloop bleek één ding duidelijk: wat is dit leuk, dit moeten we meer doen. We hebben in de club tal van goede verhalenvertellers en bij zeilen gaat het toch vooral ook daarom.
Bas de Jong