In het weekeinde van 20 en 21 juni was het de langste dag en daarmee ook het moment voor het rondje Noord-Holland. Het was de tweede keer dat ik mee deed. Vorig jaar nog in de ORC2 klasse nu als recreant in de SW laag.
Op donderdagmiddag was ik samen met mijn 4 medezeilers rond 15:00 uur in Hoorn om richting Muiden te vertrekken.
De proviant voor een aantal dagen ging aan boord en de boot werd in gereedheid gebracht. Tijdens wedstrijden gaat de buiskap er af zodat je makkelijk naar het voordek kan lopen. Het ontbreken van de buiskap zet de zeilers wel in de wind en ook het buiswater heeft dan vrij spel, maar weegt zeker op tegen het gemak waarmee een gennaker na het strijken onderdeks wordt afgevoerd.
Op zeil gingen wij richting Muiden. Natuurlijk hielden wij de oostzijde van het Hoornse Hop aan om te voorkomen dat we nog voor de wedstrijd een grote hoeveelheid sterk remmende waterplanten zouden verzamelen.
Tijdens het varen werd er bami gemaakt zodat wij aangekomen in Muiden, na het zoeken van een plekje in de juiste groep schepen, aan de borrel konden gaan.
Terwijl ik mij meldde bij de organisatie en de polo’s uit de stapel zocht waren mijn mede zeilers doende de glazen en de toastjes met franse kaas in gereedheid te brengen.
Wat hangt er toch een geweldig leuke sfeer in een zo volle haven met allemaal mensen die voor het zelfde doel komen.
De volgende ochtend om 7:45 palaver met weerman Henk Huizinga. Het zou een mooie dag worden. Een lekker windje dat wel langzaam zou gaan afnemen. Bewolking, soms een klein beetje regen en verder ook nog zon. Een goede verwachting.
Op enig moment komt er na het ontbijt beweging in de groep schepen. Doordat er heel dik gestapeld wordt duurt het een tijd voor de laatste schepen er uit kunnen.
Wij zijn redelijk op tijd weg en varen op de motor richting de start.
We zijn goed op tijd en horen kort na aankomst het 5 minuten waarschuwingssein.
Bij de start om 10:45 uur gingen we redelijk goed weg.
We sluiten achter de latere winnaar aan om 12 seconden na het startsein de startlijn over te gaan richting Enkhuizen.
We varen aan de wind en moeten vanwege de genua, je kan daarmee toch minder hoog varen als met de keerfok, toch moeite doen om Enkhuizen in een keer te halen.
Een groot deel van de vloot gaat wat lager varen. Die moeten aan het einde nog een slagje maken en daar hopen wij de winst te pakken. Helaas het pakt anders uit. De wind draait als wij in de buurt van de finish komen en bijna alle schepen kunnen zonder slag de finishlijn over. Met onze 2:50 uur zijn we een middenmoter in het klassement. Ook op het stuk tussen Enkhuizen en Kornwerderzand leveren we een matige prestatie. Ik moet er aan denken op aan-de-windse rakken op keerfok te varen, dat is toch echt sneller. Na 4:00 uur varen in Kornwerderzand aangekomen zijn wij wederom in de onderste helft van het klassement geeindigd.
Rond 20:00 uur verlaten wij de sluis. Vol gas op de motor er uit richting de tonnen waar de motor uit moet. We zijn als 4e schip weg en varen tussen twee Xen, een 43 en een 46, en een ander snel jacht iets lager dan aan de wind richting Texel.
Het zit nog twee uurtjes mee en het gaat hard. We gaan regelmatig over de 8 knopen door het water en tikken 10 knopen over de grond regelmatig aan. De X43 krijgt het niet voor elkaar om bij ons weg te lopen.
Het is geweldig varen. Er zijn weinig golven dus het gaat soepel. Hadden we ook verdiend met al die aan-de-windse rakken over het Marker- en IJsselmeer.
Op enig moment krijgen we stroom tegen. Daar moeten we ook een stukje kruisen en dan is het toch verdrietig om te zien dat er toch nog deelnemers zijn die de regel verlichte tonnen aan de vaarwaterkant passeren aan hun laars lappen. Flauw, ook wij weten dat je op ondiep water minder stroom tegen hebt en dat de verlichte tonnen op diep water liggen en dus beter gemeden kunnen worden. Toch zijn er ook schepen die zonder vals spelen ons voorbij lopen op dit stukje. Een Hanse 370 loopt op zijn keerfok duidelijk beter en neemt afstand van ons.
Na een stukje kruisen hebben we weer een bezeild rak. We gaan weer een stuk sneller en we lopen veel schepen voorbij. Als we bij Den Helder komen is het donker en is het opletten of schepen die voor je varen een ander kleurtje toplicht krijgen. Wit betekent dat je achter hen zit. Als het rood of groen wordt kom je langszij en dat is uiteraard de bedoeling.
Na Den Helder komt de Noordzee. We varen wat naar buiten om meer wind te vangen en kijken elkaar in het donker aan. 10 knopen en halve wind. Gennaker ja of nee?
We besluiten de gok te wagen en slaan het gekleurde zeil aan. Natuurlijk hadden we bij Kornwerderzand alles al voorbereid dus in no time ging het zeil omhoog.
Het was lastig varen en zo nu en dan liep het schip uit zijn roer maar per saldo maakte we behoorlijke speed. 11 knopen speed over ground terwijl er nauwelijks stroom stond. Het laatste rak ging snel en om kwart over 5 liepen we IJmuiden binnen. 8:48 uur hadden we nodig om van Kornwerderzand naar IJmuiden te varen. Een totale gezeilde tijd van 15:40 uur. Door de handicap van het schip werd dat 18:26 uur en een wel verdiende plek 9. Om het in de klassering veel beter te doen moet er nog een uurtje van die tijd af. Een mooie uitdaging voor volgend jaar.
Na aankomst in IJmuiden is het slapen. Rond 13:00 uur deed ik mijn ogen voor het eerst met een behoorlijke hoofdpijn open. Na nog wat doezelen en een paracetamolletje was ik rond 16:00 uur weer up and running. Dat is ook de bedoeling, omdat vanaf 17:00 uur de band in het naast de jachthaven liggende hotel begint te spelen. We gaan voor de borrel en een hapje eten richting hotel.
Het is gezellig druk en er hangt een leuke nautische sfeer.
Na de festiviteiten nemen we aan boord nog een borreltje en gaan vervolgens te kooi. Morgen rond 9:00 uur gaan we terug richting Hoorn.
Het was een mooie wedstrijd en ik kijk uit naar volgend jaar.
In de sw klasse deze drie Hanse schepen mee. De Prontoporos, Hanse 370, werd 23ste en de Wending 28. Hanse blijkt toch goed mee te kunnen komen in het veld van de SW laag klasse waarin X-Yacht en Dehler ruim vertegenwoordigd zijn.